15:23

3 października 2024 r.;    Imieniny obchodzą: Teresa, Gerard, Bogumił

 

Zdalne lekcje z geografii

DEMART

EDUCARIUM

 
 

EQURS

 

GEOGRAFIA FIZYCZNA ŚWIATA
"Źródła i struktura wiedzy o Ziemi"

Podział geografii

WSTĘP

Geografia ukształtowała się jako nauka już w starożytnej Grecji. Początkowo zajmowała się tylko opisywaniem zjawisk przyrodniczych na Ziemi, później zaczęła także wyjaśniać ich uwarunkowania. Badania starożytnych Greków zmierzały równocześnie do określenia istoty Ziemi jako planety i jej miejsca w kosmosie. W skutek tego narodziła się geografia astronomiczna oraz kartografia. Grecy określili jako pierwsi kulistość naszej planety, a także wprowadzili pojęcie siatki geograficznej, czy wysunęli hipotezę heliocentryczną.
Dorobek Greków rozwinęli Rzymianie, którzy wykorzystywali wiedzę geograficzną, aby skutecznie zarządzać swoim rozległym imperium. Przyczynili się w znacznym stopniu przede wszystkim do rozwoju kartografii. Podróże do odległych prowincji, pozwalały nakreślić nowe mapy, lądów, których Grecy po prostu nie znali. Rzymian uważa się także za twórców podstaw geografii stosowanej i usług.
Średniowieczna geografia to w większości domena Arabów oraz Chińczyków. Europejskie zasługi to m.in. odkrycie przez Wikingów Grenlandii, czy wyprawy Marco Polo na daleki wschód. Zostawił on po sobie dziedzictwo w postaci dzieła geograficznego Opisanie Świata.
Ponowny rozkwit geografii, określany także jej renesansem, przypada na czas wielkich odkryć geograficznych, które de facto zakończyły epokę średniowiecza. Wielcy podróżnicy tacy jak Krzysztof Kolumb, Vasco da Gama, Ferdynand Magellan, czy Armagio Vespuccio przyczynili się do odkrycia nowych lądów, szlaków wodnych, a także rozwoju intrumentów geograficznych, potrzebnych do odbywania dalekich podróży.
Podstawy nowożytnej geografii stworzyli w połowie XIX wieku uczeni niemieccy, Alexander von Humboldt oraz Karl Ritter. Humboldt zaprezentował w dziele Kosmos. Rys fizycznego opisu świata syntezę wiedzy przyrodniczej o Ziemi i Wszechświecie. Nie tylko posłużył się i rozwinął wprowadzone przez Immanuela Kanta pojęcie geografii fizycznej, ale także opracował metodykę kompleksowych badań środowiska geograficznego. Wprowadził także izarytm do kartografii i zdefiniował pojęcie pomnika przyrody. K. Ritter wyjaśnił zależności zachodzące pomiędzy środowiskiem geograficznym a społeczeństwem, a także miał ogromny wpływ na rozwój geografii regionalnej.
Burzliwy rozwój geografii w XX wieku zaowocował wyodrębnieniem dwóch dziedzin geografii: geografii fizycznej oraz geografii społeczno-ekonomicznej. Ze względu na zakres przestrzenny badań w naukach geograficznych wyróżnia się geografię regionalną i ogólną.
 
Podział geografii

 

GEOGRAFIA FIZYCZNA

Przedmiotem badań tej dziedziny geografii są naturalne składniki podlegającej ciągłym przekształceniom epigeosfery, a ich zakres mieści się w obrębie głębokości i wysokości, do jakiej sięga działalność człowieka. Można, zatem rzec, że zwiększa się on wraz z postępem cywilizacyjnym. Geografia fizyczna z racji swej interdyscyplinarności korzysta z osiągnięć wyspecjalizowanych nauk o Ziemi. Jest także ściśle powiązana z naukami przyrodniczymi i matematyką. W geografii fizycznej wyszczególnia się kilka poddziedzin, które wymienię i opiszę jako odrębne paragrafy.
Hydrologia
Hydrologia to dział geografii fizycznej zajmujący się badaniem wody pod każdą postacią. Określa stosunki wodne w ujęciu dynamicznym i w powiązaniu ze środowiskiem geograficznym. Wyodrębniamy następujące działy hydrologii:
  • Glacjologia – zajmuje się badaniem lodowców i lądolodów.
  • Kriologia - zajmuje się wodą, która zmieniła stan skupienia na stały tworząc lód.
  • Krenologia – zajmuje się źródłami wody
  • Potamologia – bada linijne wody powierzchniowe takie jak rzeki czy potoki.
  • Paludologia – ten dział zajmuje się bagnami, jako specyficzną formą występowania wody.
  • Limnologia – bada zbiorniki wodne m.in. jeziora.
  • Oceanografia – bada obszary morskie i oceaniczne.
 Nasuwa się także pojęcie hydrografii, które połączone jest z hydrologią. Niegdyś hydrografia stanowiła odrębny dział geografii fizycznej i badała ogół zjawisk związanych z obiegiem wody w przyrodzie. Jednakże przekształciła się ona w hydrologię. Obecnie przedmiotem badań hydrografii jest jedynie kartowanie wód.
Hydrografia - nauka

Geomorfologia
Geomorfologia zajmuje się badaniem form powierzchni ziemi, a także procesami ją tworzącymi i przekształcającymi. Początkowo zajmowała się przede wszystkim opisem i pomiarem form rzeźby występujących na powierzchni Ziemi. Z czasem badacze doszli do wniosku, że obecna rzeźba jest wynikiem procesów zarówno egzogenicznych, jak i endogenicznych. Jednak jeszcze w pierwszej połowie XX wieku popularne było wśród naukowców pojęcie geomorfologii strukturalnej, zakładającej, że formy powierzchni Ziemi powstają w wyniku ruchów tektonicznych, z pominięciem procesów egzogenicznych. Obecnie dominuje kierunek geomorfologii dynamicznej.
Istnieje bardzo wiele czynników kształtujących powierzchnię Ziemi. Do endogenicznych zaliczamy ruchy tektoniczne, wulkanizm oraz plutonizm, natomiast do egzogenicznych: wietrzenie, ruchy masowe (grawitacyjne), działalność rzek, morza, wiatru, lodowców, procesy mrozowe i krasowe.
Wyodrębniamy kilka podstawowych działów tej dziedziny:
  • Morfografię - zajmującą się opisem.
  • Morfometrię - odpowiadającą za pomiary,
  • Morfogenezę - bada przyczyny danych zjawisk.
  • Morfochronologię - bada wiek np. danej formy powierzchni ziemi.
Geologia
Geologia jest jedną z nauk o Ziemi, zajmującą się dziejami i budową skorupy ziemskiej oraz bada procesy zachodzące w jej wnętrzu i na jej powierzchni, dzięki którym ulega przeobrażeniom.
Wyodrębniamy następujące działy geologii:
  • Geologia dynamiczna – zajmuje się procesami dynamicznym zachodzącymi w litosferze - endogenicznym i egzogenicznym, kształtującym powierzchnię naszej planety. W jej obrębie możemy wyróżnić:
    • Tektonikę - ruchy skorupy i ułożenie mas skalnych.
    • Geochemię - rozmieszczenie i obieg pierwiastków.
    • Geofizykę - budowa i właściwości fizyczne globu.
  • Geologia historyczna - obejmuje naukę o rozwoju Ziemi i świata organicznego w przeszłości geologicznej. W jej obrębie występuje:
    • Paleogeografia - wygląd Ziemi w epokach
    • Paleontologia - wymarły świat organiczny
    • Stratygrafia - następstwa warstw skalnych i ich wiek
  • Geologia stosowana - wykorzystuje wyniki badań geologii podstawowej do celów praktycznych. Wyróżnia się:
    • Hydrogeologię - zajmuję się stosunkami wodnymi hydrosfery.
    • Kartografię geologiczną- zajmuję się mapami geologicznymi.
    • Mineralogię - bada skład, właściwości i pochodzenie minerałów.
    • Petrografię - bada skały występujące w litosferze.
Klimatologia
Jak sama nazwa wskazuje, nauka ta zajmuje się klimatem. Bada przyczyny powstawania różnych typów klimatu (klimatologia ogólna). Przedstawia różne cechy klimatu konkretnych obszarów, a co za tym idzie wyjaśnia przyczyny ich odrębności i dokonuje tzw. regionalizacji klimatów na kuli ziemskiej (klimatologia regionalna). Bada klimaty ubiegłych epok geologicznych w celu określenia warunków klimatycznych i ich zmian w dziejach Ziemi (paleoklimatologia). Odpowiada na konkretne zapotrzebowanie związane z życiem i gospodarką człowieka (klimatologia stosowana), np.: bada związki między organizmami żywymi a otaczającym środowiskiem atmosferycznym (bioklimatologia), bada właściwości klimatyczne wszelkich obszarów z perspektywy wzrostu, rozwoju i uzyskiwania plonów roślin uprawnych (agroklimatologia), analizuje sytuacje pogodowe i klimatyczne sprzyjające lub groźne dla różnego rodzaju środków i sposobów transportu (klimatologia transportu).

Meteorologia
Często nazywana fizyką atmosfery. Nauka o procesach fizycznych i zjawiskach zachodzących w atmosferze ziemskiej (a głównie w troposferze). Jest jedną z nauk określanych mianem nauk geofizycznych. Bazuje na danych uzyskanych z obserwacji i wizualizacji elementów i zjawisk pogody, dokonywanych głównie na stacjach meteorologicznych stacjach. Możemy wyodrębnić kilka działów tej nauki:
  • Dynamiczną - zajmującą się analizą i opisem ruchów atmosfery.
  • Synoptyczną - analizującą pogodę na danym obszarze w określonym czasie oraz starającą się przewidzieć jej zmiany.
  • Chemiczną - zajmującą się głównie składem chemicznym atmosfery.
  • Fizyczną - badającą zjawiska optyczne, akustyczne i elektryczne w atmosferze oraz zajmującą się ułożeniem i występowaniem chmur i opadów atmosferycznych.
  • Stosowaną - bazującą w praktyce na wynikach badań meteorologicznych, w jej skład wchodzą m.in.:
    • Meteorologia lotnicza,
    • Biometeorologia.
Ogródek i klatka meteorologiczna
Ogródek meteorologiczny.

 

Pedologia (Gleboznawstwo)
Jest to dziedzina nauk przyrodniczych, zajmująca się genezą i ewolucją, różnorodnością (systematyką) oraz rozmieszczeniem gleb na powierzchni Ziemi. Stara się także przewidzieć rozwój gleb i ich rozmieszczenie w przyszłości. Obejmuje również aspekty żyzności gleb, a także metodologii badań mikrobiologicznych, fizycznych i chemicznych, których celem jest podniesienie produktywności gleby. Jest niekiedy ukierunkowane na specjalne cele praktyczne, np. gleboznawstwo rolne, leśne, melioracyjne.
Biogeografia
Jest to dział nauki na pograniczu biologii i geografii, dotyczący rozmieszczenia świata ożywionego na Ziemi. Można ją podzielić na:
  • Biogeografię ogólną, która bada prawa, jakie decydują o występowaniu organizmów oraz ustala podział na sfery biogeograficzne świata.
  • Biogeografię regionalną zajmującą się podziałem na różnego typu jednostki terytorialne, w większości tzw. niższe.
  • Biogeografia ekologiczna bada wpływ aktualnego środowiska na występowanie na danym terenie organizmów.
  • Biogeografia historyczna bada rozmieszczenie organizmów poprzez pryzmat minionych epok geograficznych. Można również wyróżnić drugi podział ze względu na obiekt badań. Wtedy biogeografia dzieli się na:
  • Fitogeografię - zajmującą się rozmieszczeniem roślin.
  • Zoogeografię - zajmującą się rozmieszczeniem zwierząt.
Geografia fizyczna kompleksowa
Jest to nauka o zróżnicowaniu i funkcjonowaniu środowiska, postrzeganego jako całość. Kompleksowa geografia fizyczna jest dyscypliną ukształtowaną dopiero w XX w., pełni rolę syntetyzującą. Bada ogólne prawidłowości w środowisku, wyróżnia jego części składowe, klasyfikując je i określając relacje pomiędzy nimi, bada dynamikę i rozwój środowiska oraz relacje między środowiskiem a oddziaływaniem człowieka. W badaniach stosuje się często podejście systemowe.
 

GEOGRAFIA SPOŁECZNO-EKONOMICZNA

Geografia społeczno-ekonomiczna bada uwarunkowania przestrzennego rozmieszczenia działalności gospodarczej oraz wzajemne zależności zachodzące pomiędzy przyrodą i gospodarującym społeczeństwem. Współczesna geografia społeczno-ekonomiczna zajmuje się problemami, które stanowić będą w przyszłości zarzewie konfliktów, a także liczne kryzysy m.in. gospodarcze. Przede wszystkim chodzi tu o problem wyczerpywania się zasobów naturalnych. Oprócz tego próbuje się zapobiegać takim zjawiskom jak eksplozja demograficzna, która niesie ze sobą olbrzymie konsekwencje, czy problem nadprodukcji i niedoboru żywności. Warto także wyszczególnić konsekwencje procesu urbanizacji, a także degradacje środowiska, w jakim żyje człowiek, tzw. antropopresję. Geografia społeczno-ekonomiczna również dzieli się na kilka dziedzin.

Geografia zasobów naturalnych
Ta dziedzina geografii zajmuje się badaniem występujących w przyrodzie zasobów naturalnych. Przede wszystkim chodzi tu o ich rozmieszczenie na świecie, a także użyteczność i stan ich źródeł. Wymieniłam problem, który bezpośrednio powiązany jest z tym zagadnieniem. Jak można zauważyć, większość zasobów nie jest odnawialna, a co za tym idzie wyczerpią się. Postępujący proces industrializacji i rozwój gospodarczy powodują coraz szybsze wyczerpywanie się owych zapasów. Naukowcy próbują zlokalizować nowe, dodatkowe złoża m.in. ropy naftowej.

Geografia ludności (demogeografia)
Jest to nauka badająca wzajemne zależności pomiędzy człowiekiem a środowiskiem geograficznym. Koncentruje się między innymi na rozmieszczeniu ludności na świecie, a także przyczynach i skutkach tego zagadnienia. Ważnym aspektem jest także gęstość zaludnienia i koncentracja ludności. Badanie tego problemu pozwala nam odkrywać pewne zjawiska, a tym samym zapobiegać ich negatywnym skutkom. Tutaj za przykład mogą posłużyć Chiny czy Indie. Ruch naturalny (urodzenia, małżeństwa, rozwody, zgony), jego zmienność w czasie i przestrzeni oraz skutki jego zróżnicowanego tempa, to kolejne zagadnienie poruszane przez tę dziedzinę geografii społeczno-ekonomicznej. Bardzo ważne jest także badanie ruchu wędrówkowego tzw. migracyjnego. Pozwala to określić m.in. tak istotne rzeczy jak PKB czy skład etniczny danego społeczeństwa, państwa, a także wpływ danego narodu na krajowy kapitał. Zajmuje się także określaniem samej struktury ludności (do gł. należą: rasowa, etniczna, językowa, społeczno-zawodowa, płci, wieku).

Geografia osadnictwa
Jest to dział geografii społeczno-ekonomicznej zajmujący się rozmieszczeniem oraz układami przestrzennymi wszystkich typów i rodzajów osiedli ludzkich. Bada takie zagadnienia jak: stosunek osadnictwa do środowiska geograficznego (w makro- i mikroskali), fizjonomia i morfologia osiedli ludzkich, badania funkcjonalne osadnictwa, przestrzeń osadnicza i wreszcie system i sieć osadnicza.

Geografia rolnictwa
Zajmuje się badaniem wzajemnych relacji między środowiskiem geograficznym, a rolnictwem. Analizuje przestrzenne rozmieszczenie upraw różnego typu roślin, a także hodowli zwierząt. Dzięki temu ustala się m.in. liderów na danym rynku, największych eksporterów i producentów np. danej rośliny.

Geografia przemysłu
Jest to dział geografii społeczno-ekonomicznej, nauka badająca strukturę przestrzenną przemysłu (w skali lokalnej, regionalnej, krajowej, międzynarodowej) oraz procesy czasowo-przestrzenne ją kształtujące. Jaki wpływ ma ona na życie człowieka? Przede wszystkim określa największych producentów, eksporterów i importerów w różnych gałęziach rynku, pomaga w lokalizacji okręgów przemysłowych. W pewnym sensie porządkuje przemysł na świecie, robiąc swoisty wykaz jednostek urbanizacyjnych związanych z przemysłem.

Geografia usług
Jest to cześć geografii społeczno-ekonomicznej, zajmująca się rozmieszczeniem sieci usług. Przede wszystkim określa wpływ owej struktury, rozmieszczenia i rozwoju danego sektora usług na kształtowanie się sieci osadniczej. Precyzuje także zależności, jakie zachodzą pomiędzy ukształtowaniem terenu, dostępnością zasobów na danym obszarze, czy gęstością zaludnienia i rozwojem danego typu usług. Za przykład może posłużyć m.in. wybrzeże. Dostępność surowców takich jak ryby korzystnie wpływa na rozwój przemysłu np. przetwórstwa rybnego, a co za tym idzie zwiększa się potrzeba na usługi takie jak, przewóz ryb, miejsce, w którym ów towar można spożyć itp.

Geografia komunikacji
Ten dział najlepiej definiuje takie stwierdzenie: jeden z działów geografii społeczno-ekonomicznej, który zajmuje się rozwojem i rozmieszczeniem elementów infrastruktury technicznej transportu i łączności oraz rozwój, rozmieszczenie i zasięg działalności różnych działów komunikacji. Możemy wyodrębnić dwa poddziały:
  • Geografia transportu - przedmiotem jej badań jest transport osób i towarów w aspekcie przestrzennym, w powiązaniu ze środowiskiem geograficznym, przy uwzględnieniu czynników społeczno-ekonomicznych.
  • Geografia łączności - dział geografii komunikacji badający rozwój, rozmieszczenie i zasięg działalności infrastruktury łączności oraz wielkości i kierunki dostarczania informacji. Dział ten bada też zależności pomiędzy stopniem rozwoju łączności a stanem środowiska geograficznego i rozwojem społeczno-ekonomicznym obszaru (państwa, regionu).

Geografia społeczna (socjogeografia)
Jest to dział geografii zajmujący się badaniem zróżnicowania przestrzennego struktur społecznych oraz wzajemnego oddziaływania tych struktur i środowiska geograficznego. Obejmuje zakresem rozważań wiele aspektów m.in. przyczyny osadnictwa na danym terenie, (jakie czynniki biologiczno-geograficzne wpłynęły na daną społeczność, która stworzyła osadę czy wieś). Definiuje także rozwój typów osadniczych, czy nawet migracji. Do bardzo ważnych zadań tej nauki zalicza się badanie wpływu warunków osadniczych na powstawanie negatywnych zjawisk społecznych (takich jak: bezrobocie, bieda, przestępczość). W geografii społecznej wyróżnia się dwie teorie przyczyn osadnictwa, które stanowią fundamentalne założenia tej nauki, a także jej bazę do prowadzenia badań:
  • Determinizm - przyczyna warunkującą osiedlenia się na danym terenie zbiorowości ludzi i stworzenia pewnej struktury, także politycznej,  jest specyfikacją geograficzną taką jak dostęp do wody pitnej, korzystny klimat i naturalne granice takie jak rzeki czy pasma górskie.
  • Posybilizm – jeden z  warunków powstania osiedla ludzkiego na danym terenie. Polega on na zawarciu porozumienia przez członków mniejszej społeczności, czyli zawarcie tak zwanej umowy społecznej, a upraszczając, ustalenie pewnych norm współżycia na danym terenie.
  • Nihilizm geograficzny - pogląd naukowo-filozoficzny określający zależności pomiędzy środowiskiem, a człowiekiem, warunkujący osadnictwo. Zakłada niewielki, bądź całkowicie ograniczony wpływ otoczenia biologiczno- geograficznego na człowieka i jego wybór miejsca kolonizacji, czy też osadnictwa.
Przykład na nihilizm

Geografia kultury
Dział geografii społeczno-ekonomicznej zajmujący się związkami pomiędzy kulturą a przestrzenią. Bada m.in. zależności i uwarunkowania kulturowe na danym obszarze. Uwydatnia niewątpliwe powiązanie klimatu z kształtowaniem się kultury. Dzięki niej wyodrębnione zostały tzw. kręgi kulturowe. Wyróżniamy dwa działy:
  • Geografia religii – zajmuje się badaniem rozwoju religii na danym terenie, a także jej rozprzestrzenianiem się, dzięki różnym czynnikom.
  • Geografia języka (geolingwistyka) – zajmuje się badaniem rozwoju i kształtowania się grup językowych a następnie poszczególnych języków na danym obszarze, a także ich wpływu na rozwój struktury społecznej.
Geografia polityczna
Dział geografii zajmujący się wzajemnym oddziaływaniem przestrzeni geograficznej i procesów politycznych. Bada zjawiska i systemy polityczne w ich kontekście przestrzennym. Analizie poddawane są różnego rodzaju jednostki polityczne, a także definiowane są ich funkcje i struktury. Jednostka polityczna to obszar jednorodny pod względem badanych cech politycznych. Mamy tu do czynienia z podziałem administracyjnym, który wyodrębnia np. państwa, czy jednostki niższego rzędu jak województwa, powiaty, gminy czy miasta. Bada także polityczne struktury w organizacjach międzynarodowych. Szczegółowym badaniom poddawane są także granice i tereny pograniczne. Pozwala to ustalić i ewentualnie zapobiec np. konfliktom na tych właśnie obszarach. Możemy także wyodrębnić dział nazywany geografią wyborczą, czyli prowadzeniem badań nad preferencjami politycznymi mieszkańców danego obszaru.

GEOGRAFIA REGIONALNA

Jako pierwszy geografię regionalną jako pojęcie wprowadził Strabon. Geografia regionalna daje opis fizyczno-geograficzny i społeczno-ekonomiczny wybranych obszarów i regionów Ziemi. Jej podstawowym zadaniem jest łączenie treści geograficznej, najczęściej w oparciu o informacje z innych nauk geograficznych. Dzieli się ona na:
  • Geografię regionalną ogólną - dającą opis całej Ziemi.
  • Geografię regionalną szczegółową - opisującą wybrane regiony.

KARTOGRAFIA

Kartografia stanowi podstawę geografii. Jest to nauka o mapach, metodach ich sporządzania i sposobach ich wykorzystywania oraz o przedstawianiu za pomocą specjalnych modeli obrazowo - znakowych przedstawień kartograficznych. Jej szczegółowe dyscypliny to:
  • Kartoznawstwo - wiedza o mapach, źródłoznawstwo, historia kartografii, metodyka używania map.
  • Historia kartografii - bada historię, metody i techniki badania map w przeszłości.
  • Kartometria - metody przeprowadzania i analiza dokładności pomiarów różnych obiektów geograficznych na mapach.
  • Redakcja i opracowywanie map - przygotowanie merytoryczne mapy do druku, czyli analiza materiałów źródłowych, sporządzenie materiału redakcyjnego oraz wydawniczego.
  • Reprodukcja kartograficzna - techniki służące do masowego powielania map.
  • Topografia - zajmuje się pomiarami rzeźby terenu i rozmieszczenia różnych obiektów na powierzchni Ziemi w celu sporządzania map topograficznych.
  • Kartografia matematyczna - matematyczne podstawy kartografii.
 

PODSUMOWANIE

Geografia dzieli się na dwa główne działy, czyli geografię fizyczną i społeczno-ekonomiczną. Każda z tych dwóch ogromnie rozbudowanych dziedzin dzieli się na mniejsze działy, które specjalizują się w węższym zagadnieniu. Należy zwrócić uwagę na zazębianie się geografii z innymi naukami, np. biologią czy matematyką.
Geografia reguluje i wyjaśnia wiele zjawisk zachodzących na świecie, a także w społeczeństwie. Klasyfikuje i porządkuje, a także obrazuje ułożenie np. surowców czy okręgów przemysłowych. Ma olbrzymie znaczenie w dziedzinie polityki czy socjologii. Zaryzykuję stwierdzenie, że ułatwia życie człowieka, niejednokrotnie wyszczególniając problemy współczesnego i minionego świata.
Geografia to klucz do poznania przeszłości. Badając procesy, jakie zaszły na ziemi, czy analizując dane obszary, struktury glebowe, skalne, jesteśmy w stanie odkryć cząstkę tego, co minęło, jak również przepowiedzieć to, co jeszcze może się wydarzyć.
 

Bibliografia:

  • Leszek Baraniecki, Władysław Skrzypczak, Geografia fizyczna ogólna i Polski, wyd. EFEKT, Warszawa 2007
  • Władysław Skrzypczak, Geografia społeczno-ekonomiczna Świata i Polski, wyd. EFEKT, Warszawa 2007
  • Janusz Stasiak, Zbigniew Zaniewicz, Vadamecum Matura 2009 GEOGRAFIA, wyd. OPERON, Gdynia 2009
  • Encyklopedia Britanica, wyd. KURPISZ S.A, Poznań 2006
     

Autor opracowania:

Magda Stelmaszczyk
 
 

KONTAKT

mgr SŁAWOMIR DMOWSKI
kontakt@geografia24.eu

GEOGRAFIA - LOGO

SZCZEGÓŁY W ZAKŁADCE: KONTAKT
 

KONSULTACJE (GODZINY DOSTĘPNOŚCI)

TERMINY WAŻNE OD 25 WRZEŚNIA 2023 r.

DLA UCZNIÓW "NORWIDA"

Konsultacje odbywają się w czasie przerw tuż przed lub tuż po swojej lekcji
(fakt udziału należy danego dnia koniecznie wcześniej zgłosić) Oficjalna godzina dostępności wyznaczona została na wtorki od godziny 16.20 (sala 211)

Konsultacje dotyczą:
prac pisemnych - kartkówek, sprawdzianów, testów
(zaliczenia oraz poprawa prac);
konsultacji przedmiotowych z geografii i informatyki
oraz pozostałych spraw szkolnych
(w tym wgląd do prac pisemnych)